44) İsa dedi: Baba’ya (karşı) küfreden affolunacak ve Oğul’a karşı küfreden de affolunacak. Ama saf Ruh’a karşı küfreden, ne bu dünyada ne de gökte, affolunmayacaktır.
(45) İsa dedi: Dikenli çalılarda üzüm yetişmez ve deve dikenlerinden (de) incir devşirilmez, Zira onlar meyve vermezler. İyi adam, kendi iyi hazinesinden iyi şeyler çıkarır. Kötü insansa, yüreğindeki kötü hazinesinden kötü şeyler çıkarır ve kötü şeyler söyler: Çünkü yüreğin taşmasından (bolluğundan) kötü şeyler hâsıl eder
(46)
İsa dedi: Âdem’den Vaftizci Yahya’ya kadar, kadınlardan doğanlar arasında kimse Vaftizci Yahya’yı aşamadı. Çünkü, O’nun gözleri kör olmamıştı. Fakat size: Aranızda küçük olacak olan, Melekût’u tanıyacak ve Yahya’yı aşacak derim.
(47) İsa dedi : Mümkün değildir ki, bir adam iki ata binsin, iki yay gersin!. Ve mümkün değildir ki, bir hizmetkâr iki efendiye hizmet etsin!. Birine saygı gösterince diğerini tahkir edecektir.Hiç bir insan eski şaraptan içmez ve hemen yeni şaraptan içmeyi arzu etmez. Ve yeni şaraptan da patlamasın diye eski tuluma boşaltılmaz; bozulmaktan korkarak yeni bir tuluma (da )eski şaradan boşaltılmaz.Yeni bir elbiseye eski yama dikilmez (vurulmaz) zira yama yırtılacaktır.
(48) İsa dedi: Aynı evde iki (kişi) birbiriyle barışık olursa dağa:Uzaklaş derler, ve dağ uzaklaşır.
(49) İsa dedi: Münzeviler ve seçkinler, mutlusunuz!. Çünkü, Melekût’u bulacaksınız;O’ndan geldiniz, oraya döneceksiniz.
(50)İsa dedi: İnsanlar, neredesiniz derlerse size, onlara:Işıktan gelmekteyiz, ışığın kendiliğinden doğduğu yerden!. deyiniz.Işık dikildi ayağa (doğruldu) ve kendi suretinde tezahür etti. Eğer size kimsiniz? derlerse, onlara:Biz oğullarıyız ve Diri Baba’nın seçkinleriyiz!. deyiniz.Size eğer: Baba’nızın sizde olan işareti nedir?. derlerse, onlara; Bu (hem) bir hareket ve (hem) bir durgunluktur (sükûnettir) deyiniz.
(51) Şakirtleri O’na: Hangi gün ölü olanlara sükûn gelecek? Ve hangi gün yeni dünya gelecek? dediler. İsa onlara:
O beklediğiniz geldi, ama siz , bunu anlamıyorsunuz, dedi.
(52) Şakirtleri O’na: Yirmidört kâhin (peygamber) İsrail’de konuştu, ve hepsi senin vasıtanla konuştu , dediler.
İsa da onlara: Önünüzde diri olanı bıraktınız ve ölülerden söz ettiniz, dedi.
(53)Şakirtleri O’na dediler: Sünnet faydalımı değil mi?
İsa onlara: Eğer faydalı olsaydı, dedi.Baba’ları onları analarından sünnetli doğurturdu. Fakat ruhtaki hakiki sünnet çok faydalı bulundu.
(54) İsa dedi: Mutlu olun fakirler, çünkü göklerin Melekût’u sizindir.
(55) İsa dedi: Anası ile babasını reddetmeyen benim şakirtim olamaz, ve erkek ile kız kardeşlerini reddetmeyen ve benim taşıdığım gibi haçını taşımayan bana lâyık olmayacaktır.
(56) İsa dedi: Dünyayı tanıyan kişi bir ceset buldu; ve cesedi bulan kişiye dünya ona lâyık değildir.
(57) İsa dedi: Baba’nın Melekût’u iyi bir tohumu olan insana benzer. Düşmanı gece geldi.İyi tohum arasına delice ekti. Biz deliceyi sökeceğiz deyip gitmeyesiniz, ve onunla (birlikte) buğdayı sökmeyesiniz diye adam deliceyi adamlarına söktürmedi.Gerçekten, hasat vaktinde delice görünecek sökülecek ve yakılacaktır.
(58) İsa dedi: Ne mutlu imtihanı bilen adama ! O hayatı buldu.
(59) İsa dedi: Diri olana bakınız yaşadıkça ölmeyesiniz, diye. O’nu görmeye çalışmayınız; göremezsiniz.
(60) Bir kuzu götüren ve Yahuda’ya giren bir Samiriye’li gördüler. İsa şakirtlerine:
Kuzuyu ne yapacak? dedi. Şakirtleri O’na: Onu öldürmek ve yemek için , dediler.
İsa onlara: Kuzu yaşadıkça adam kuzuyu yemiyecek meğer ki onu öldüre, ve kuzu bir ceset ola, dedi.
Onlar: Başka türlü yapamazlar dediler.
O da, onlara dedi:
Ceset olmayasınız, ve yenmeyesiniz diye, sükûnet içinde siz de yer arayın kendinize!.
61) İsa dedi: Bir yatakta yatan iki kişiden biri ölecek, öteki yaşıyacak.Sakome: “Sen kimsin adam?” dedi. BİR’den geldin diye mi yatağıma çıktın, ve soframda yedin?
İsa ona: Ben eşit olandan gelenim. Bana Baba’mdan gelen verildi, dedi.
Senin şakirtin benim.Bu sebepten; şakirt boş olunca ışıkla dolacak, diyorum. Ama bölünürse zulmetle dolacak.
(62) İsa dedi:Sırlarıma lâyık olanlara sırlarımı söylüyorum. Sağ elinin (ne) yaptığını, sol elin bilmesin!.
(63) İsa dedi: Büyük bir servete (çok mala) sahip zengin bir adam vardı. Adam kendi kendine. Hiçbir şeyden yoksun olmayayım diye ekini ekmek, biçmek, dikmek ve tahıl ambarını tahılla doldurmak için servetimi (mallarımı) kullanayım dedi. Yüreğindeki düşüncesi böyleydi; Ve o gece adam öldü.Kulağı olan işitsin!
(64) İsa dedi.: Bir adamın konukları vardı ve yemek hazırladıktan sonra hizmetçisini konukları davet etmek için gönderdi.
Hizmetçi ilkine gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona: Tüccarlara verilecek param var; bu akşam evime geliyorlar , onlara emirlerimi vereceğim .Yemek için beni bağışlayın dedi.Hizmetçi bir diğerine gitti ve ona, Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona: Bir ev satın aldım ve benden bir gün isteniyor . Müsait değilim dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona : Efendim seni davet ediyor dedi.
Konuk ona: Dostum evlenecek ve yemeğini veren benim!.. Gelemiyeceğim. Yemek için beni bağışlayın!. dedi.
Hizmetçi bir başkasına gitti ve ona:
Efendim seni davet ediyor, dedi.
Konuk ona: Bir çiftlik satın aldım. Borçları (vergileri) toplıyacağım, gelemiyeceğim. Özür dilerim dedi. Hizmetçi geri döndü. Efendisine:
Yemeğe davet ettiklerin özür dilediler dedi. Efendi hizmetçisine:
Yolların kenarına git, bulacağın kimseleri yemeğe davet et dedi.
Alıcılar ve satıcılar Baba’nın yerlerine girmeyecekler.
(65) O dedi: Zengin bir adamın bağı vardı. Bağı çiftçilere verdi işletmek ve ellerinin ürününü (semeresini) almak için.Çiftçiler bağın ürününü versinler diye hizmetçisini gönderdi.Onlar hizmetçiyi yakaladılar ve dövdüler. Az kaldı onu öldüreceklerdi.Hizmetçi kaçıp gitti. Efendisine olanları anlattı. Efendisi: Belki onu tanımadılar dedi. Başka bir hizmetçi daha yolladı. Çiftçiler onu da dövdüler. Ozaman efendi, oğlunu yolladı; Belki oğluma saygı ederler, dedi.Onun bağcının mirasçısı olduğunu çiftçiler bildiklerinden, oğlunu yakaladılar ve öldürdüler.Kulakları olan işitsin. !
(66) İsa dedi:İnşaatçıların kaldırıp attığı taşı bana gösterin:O, köşe taşıdır.
(67) İsa dedi:Bütünü bilen kimse kendisinden mahrum ise, Bütün’den de mahrumdur.
(68)İsa dedi: Ne mutlu size, Size kinlendikleri ve eza eyledikleri zaman size zulmedilen hiç bir yer bulunmayacak.
(69) İsa dedi: Ne mutlu, yüreklerinde eza edilmiş olanlara!. Onlar, Baba’yı hakikaten tanımış olanlardır.Ne mutlu aç olanlara çünkü isteyenin karnı doyurulacaktır.
(70) İsa dedi: Kendinizde onu meydana getirince sahip olduğunuz bu şey sizi kurtaracaktır; Eğer kendinizde bu yok ise, sizde olmayan o şey sizi öldürecektir.
(71) İsa dedi: Bu evi alt üst edeceğim, ve kimse onu yeniden kuramayacak..
(72) Bir adam İsa’ya: Kardeşlerime söyle Baba’mın mallarını benimle paylaşsınlar dedi. İsa ona:
Ey adam, kim beni kassam (bölüştüren) yaptı, dedi. Şakirtlerine döndü, onlara:
Ben kassam mıyım? dedi.
(73) İsa dedi: Gerçi hasat bereketli, ama işçiler nadir. İmdi Rabbe niyâz ediniz hasada işçiler yollasın.
(74) O dedi: Muallim, kuyunun etrafında olan çok, ama kuyuda kimse yok!.
(75) İsa dedi: Kapının yanında dikilip duran çok var. Ama, düğün yerine girecekler münzevilerdir. (Monakhos)
(76) İsa dedi: Baba’nın Melekûtu, bir inci bulduğu zaman ağır bir dengi olan tacire benzer. Bu tacir bilgeydi; Dengi sattı, ve tek inciyi satın aldı. Siz de, ziyan olmayan, yemek için güve’nin yaklaşamadığı, ve kurdun yiyip bozmadığı yerde duran hazineyi arayınız.
(77) İsa dedi: Hepsinin üzerinde olan ışık benim.Bütün Ben’im!. . Bütün, Ben’den çıktı ve Bütün Bana erişti.Ağacı yarın!. Ben oradayım ; Taşı kaldırın! Beni orada bulursunuz.
(78) İsa dedi: Neden kırda dolaşıyorsunuz?Rüzgârın salladığı kamışı mı, yumuşak esvapları olan bir adamı mı görmek için?Kırallarınız ve büyükleriniz orada; onların yumuşak elbiseleri var ve onlar hakikâti bilmeyecekler.
(79) Cemaatten bir kadın O’na dedi: Seni taşıyan rahme (karına) ve seni besleyen memelere ne mutlu! İsa ona dedi:
Baba’nın Kelâmı’nı işiten, ve hakikâti koruyanlara ne mutlu !Zira şöyle diyeceğiniz günleriniz olacaktır:Gebe kalmayan rahme (karına) ve süt vermeyen memelere ne mutlu.!
(80) İsa dedi: Dünyayı bilen bedeni buldu, fakat bedeni bulana, dünya ona lâyık değildir.
(81) İsa dedi:Zenginleşen kral olsun!. Ve kudreti olan (kudretinden) vazgeçsin!
82) İsa dedi: Bana yakın olan, aleve (ateşe) yakındır, ve bana uzak olan, Melekût’tan da uzaktır.
(83) İsa dedi: Suretler (imgeler) insanda tezahür ediyor ve onlarda olan ışık saklıdır.Baba’nın ışığının suretinde, O kendi örtüsünü açacak ve kendi sureti kendi ışığıyla saklanacak.
(84) İsa dedi: Kendi şeklinizi (forme) gördüğünüz günler, seviniyordunuz. Ama ne ölen (ve) ne de tezahür eden, ve başlangıçta sizde olan, örneklerinizi (modele) gördüğünüz zaman, nasıl dayanacaksınız !
(85) İsa dedi: Âdem büyük bir kudretten ve zenginlikten geldi, ve sizden liyâkatli olmadı; çünkü lâyık olmuş olsaydı ölümü tatmamış olurdu.
(86) İsa dedi.: Tilkilerin inleri ve kuşların yuvaları vardır. Ama, İnsanoğlunun başını yaslayıp dinlenecek yeri yoktur.
(87) İsa dedi: Bir bedene bağlı olan beden sefildir, ve bu ikisine bağlı olan ruh (da) sefildir.
(88) İsa dedi: Melekler size peygamberlerle gelecekler ve sizin olanı size verecekler . Siz de elinizde olanı Onlara veriniz ve şunu sorunuz:
Hangi gün gelecekler (ve) kendilerinin olanı alacaklar?
(89) İsa dedi: Neden çanağın dışını yıkıyorsunuz?Anlamıyor musunuz ki, içi yaradan dışı da yaradandır?
(90) İsa dedi: Bana gelin çünkü benim boyunduruğum iyidir ve velâyetim hâlimdir, ve kendiniz için sükûn bulursunuz.
(91) Onlar O’na: Söyle bize sen kimsin, tâ ki sana inanalım, dediler. O onlara : Yer ile gökyüzünü araştırıyorsunuz, ve karşınızda olanı tanımadınız, ve bu durumda, onu değerlendiremediniz! dedi.
(92) İsa dedi: Arayınız bulacaksınız!. Fakat bu şeyleri o günlerde sizin bana sorup o zaman size söylemediğim şeyleri şimdi hep söylemek istiyorum, ve siz onları istemiyorsunuz.
(93) İsa dedi: Saf olanı köpeklere vermeyin, gübreliğe sürüklemesinler diye! İncileri domuzlara atmayın, onları kirletmesinler diye!.
94) İsa dedi: Arayan bulacak ve (kapıyı) çalana, açılacaktır.
(95) İsa dedi: Eğer paranız olursa, tefecilik yapmayın! Lâkin, parayı kâr getirmeyene veriniz.
(96) İsa dedi: Baba’nın Melekût’u bir kadına benzer; Kadın biraz maya aldı, onu hamurun içine sakladı ve ondan büyük ekmekler yaptı. Kulakları olan işitsin.!
(97) İsa dedi: Baba’nın Melekût’u un dolu bir testi taşıyan, ve uzun bir yolda yürüyen kadına benzer.Testinin kulpu koptu, un arkasındaki yola döküldü. Hiç bir şey bilmediğinden, kederlenmedi. Evine dönünce testiyi yere koydu ve onu boş buldu.
(98) İsa dedi: Baba’nın Melekût’u ulu bir kişiyi öldürmek isteyen adama benzer. Evinde kılıcı kınından çıkardı ve elinin güvenli olup olmadığını bilmek için duvarı deldi.O zaman O, ulu kişiyi öldürdü.
(99) Şakirtleri O’na: Anan ve kardeşlerin dışarıda, dediler.
İsa onlara: Burada olanlar Babam’ın istediğini yaparlar. Onlar, benim anam ve kardeşlerimdir. Babam’ın Melekût'una girecek olanlar onlardır.
(100) İsa’ya bir altın para gösterdiler ve O’na:
Sezar’ın memurları bizden vergi istiyorlar dediler.
İsa onlara: Sezar’a ait olanı Sezar’a verin, Tanrı’ya ait olanı Tanrı’ya verin ve, bana ait olanı (da) bana veriniz, dedi.
(101) İsa dedi: Benim gibi ana ve babasını reddetmeyen şakirtim olamaz;Ve benim gibi ana ve babasını sevmeyen şakirtim olamaz,Çünkü anam beni doğurdu, ama benim gerçek Anam bana hayat verdi.
(102) İsa dedi: Zavallılar, Ferîsiler ! Çünkü köpeğe benziyorlar sığırların yemliğinde uyurlar da ne yerler ne de sığırlara yedirirler.
(103)İsa dedi: Ne mutlu o insana ki, yağmacının hangi zaman ve nereden gireceğini bilir; Onlar içeri girmeden evvel öyle bir doğrulur ki gücünü toplar ve daha evvel davranır.
(104) Onlar O’na: Gel, bugün dua edip, oruç tutalım, dediler.
İsa dedi: Şimdi hangi hatayı işledim, yada neden bana hükmettiler? Ama güvey düğün odasından çıkınca işte, o zaman oruç tutulsun ve dua edilsin !
(105) İsa dedi: Ana’yı ve Baba’yı tanıyan kimseye fahişenin oğlu denir mi ?
(106) İsa dedi: İkiyi Bir yapınca, İnsanoğlu olursunuz ve eğer derseniz: "Uzaklaş ey dağ" dağ, uzaklaşacaktır.
(107) İsa dedi: Melekût, yüz koyunu olan çobana benzer. Koyunlardan biri, en irisi kayboldu. Doksan dokuzunu bıraktı çoban, ve buluncaya kadar o, Bir’i aradı. Aramadan sonra, koyuna: Seni doksan dokuz koyundan fazla istiyorum, dedi.
108)İsa dedi: Ağzımdan içen benim gibi olacak; ben de onun gibi olacağım, ve saklı olan ona ifşa olunacak.
(109) İsa dedi: Melekût, tarlasında bilmediği, saklı bir hazinesi olan adama benzer. Ve (adam) öldükten sonra hazineyi oğluna bıraktı. Oğul (bir şey) bilmiyordu;
Tarlayı aldı ve onu sattı .Ve tarlayı satın alan geldi. Ve sürerken tarlayı, hazineyi buldu kim istiyorsa parayı faizle vermeye başladı.
(110) İsa dedi: Dünyayı bulan ve zenginleşen, dünyadan vazgeçsin (el çeksin) !
(111) İsa dedi: Gök ile yer önünüzde birbirine dolanacaklar ve Diri’den gelen Diri, ne ölüm, ne de korku görecek. Çünkü İsa: Kendini bulan kimseye, dünya ona layık değildir, diyor.
(112) İsa dedi: Ruha bağlı olan vücut zavallıdır (merhamete lâyıktır). Vücuda bağlı olan ruh (da) zavallıdır.
(113) Şakirtleri O’na : Melekût ne zaman gelecek dediler. Geleceğini kollayıp gözetleyerek olmaz bu!. İşte burada , işte şurada, denmez!. Ama Baba‘nın Melekûtu dünyaya yayılmakta!. Ve insanlar onu görmüyorlar.
(114) Simun Petrus onlara dedi: Maryam aramızdan çıksın!. Çünkü kadınlar Hayat’a lâyık değillerdir.
İsa dedi: İşte onu erkek kılmak üzere cezp edeceğim. Size, erkeklere benzer yaşayan bir ruh olsun diye. Zira erkekleşecek kadınların hepsi semânın Melekûtu’na girecekler.
alıntıdır
Anasayfa 
